Nüh-felek seyrine çıkmış deli dıvane gönül

Ah, nüh felek seyrine çıkmış, deli divane gönül
Götürür rast ile yaranını seyrane gönül
Tenni tennane gönül erdi seyrane gönül
Ah, bir neva çekti yanık sinesi pürhun olarak
Düşecek ah yine hüzzam ile hicrane gönül
Tenni tennane gönül, düştü hicrane gönül
Ah, dolaşıp şöylece mızrab ile her perdesini
Girdi kürdili hicaz karına mestane gönül
Ah, bu mestane gönül tatlı bir neşeye ermiş
Uçuşur nağmeleri, dolaşır semti
Nihaved-i bu pervane gönül
Tenni tennane gönül, ah bu pervane gönül
Ah, perdeden, perdeye bir renk alarak cüşa gelip
Geçti mahur ile son perdeyi şahane gönül
Tenni tennane gönül kürdili hicazkarına mestane gönül
Tatlı Bir neşeye ermiş uçuşur nağmeleri
Dolaşır semti nihavend-ii bu pervane gönül
Geçti şaha hane gönül, ah söylesin
Her teli u-dun nicedir dil ateşi
Bir hicaz-a fete vurgun okur efsane gönül
Ta fecirden gelen ahengine hemdem düşerek
Uçar estikçe saba rüzgarı canane gönül
Ah ürperir sinesi gurbet dolu hasret dolu hep
Ulaşır semti hüsey-ni vefa kirane gönül
Tenni tennane gönül, ah fakirane gönül
Ah, aşk imiş derdi deder manıda aşk ehlinin ah
Girdi uşak okuyup şevk ile devrane gönül
Tenni tennane gönül, girdi devrane gönül