Tecellı-i cemal ister gönül eylenmez eylenmez

Tecelli cemal ister,
Gönül eğlenmez aldanmaz
Teselli visal ister
Gönül eğlenmez, aldanmaz

Sıva savmını kim tuttu
Visalin aydına yetti
Cemalin vasfını işitti
Gönül eğlenmez, aldanmaz

Cihanı gezsem serte ser
Görünmez anda bahri ber
Meğer ya Rab seni ister
Gönül eğlenmez, aldanmaz

Şu can kim buldu cananın
Nider mülkü Süleyman’ı
Oldu hasrette aşk-ı anı
Gönül eğlenmez, aldanmaz

Ne dünyada ne ukbada
Gönül bir özge sevdada
Dembe dem fikri Mevla’da
Gönül eğlenmez, aldanmaz

Cemalin Nur'unu ister
Ana kar eylemez sözler
Fikrim daim seni özler
Gönül eğlenmez, aldanmaz

Ne halvette ne devlette
Ne kesrette ne vahdette
Ne Tuba’da ne cennette
Gönül eğlenmez aldanmaz

Eğer dünya eğer ukba
Visalsiz bir kuru sevda
Hüdai’yi nitsin ey Mevla
Gönül eğlenmez, eğlenmez