Ne çabuk geçiyor günler yanında
Gün kadar uzuyor sensiz bir lâhza
Her sabah bir değil bin güneş doğsa
Kendimden geçerim sensiz kalınca
Ne bir tek gül açar ne rüzgâr eser
Bu gönül her şeyden ümidin keser
Ve beni bir efkâr bir efkâr basar
Çılgınca içerim sensiz kalınca
