Gurbet elde çoktur elbet kavrulan

Gurbet elde çoktur elbet kavrulan
Köksüz ağaç gibi birden devrilen
Aşkın için yedi köyden kovulan
Bu aşıkı azad eyle sevgilim

Şu gönlümün sancısı hiç dinmiyor
Yar gelip de göz yaşını silmiyor
Kalbim duman duman olmuş yanıyor
Bu yangını söndür artık sevgilim

Sanmasınlar her güzele bakarım
Her birine bir kıvılcım çakarım
Senden başka bir çiçeği koklarım
Gel yüzümü güldür artık sevgilim