Ey gönül gel gayriden geç aşka eyle iktida

Ey gönül gel gayriden geç aşka eyle iktida
Zümre-i ehl-i hakikat anı kılmış mukteda

Cümle mevcudat-u malûmata aşk akdem dürür
Zira aşkın evveline bulmadılar ibtida

Hem dahi cümle fena buldukta aşk baki kalır
Bu sebebden dediler kim aşka yoktur intiha

Dilerim senden Hüda’ya eyle tevfıkın refik
Bir nefes gönlüm senin aşkından etme gel cüda

Masiva-yı aşkının sevdasını gönlümden al
Aşkını eyle iki âlemde bana aşina

Aşk ile tamuda olmak cennetidir aşıkın
Lik cennette olursa tamudur aşksız ana

Ey Niyazi Mürşid istersen bu yolda aşka uy
Enbiya vü evliyaya aşk oluptur reh nüma