Bir segah esti gece anlattı İstanbul'u

Bir segah esti gece
Anlattı İstanbul'u
Taşıyla toprağıyla
Ağlattı İstanbul'u

Saz ehli selam verip
Onu yad etti suda
Merak etti aşıklar
Sordular Küçüksu'da

Nasıl sesti gelen bu
İlâhi bir dilden mi ?
Sevda gurup ederken,
Yakutlaşan selden mi ?

Yoksa kaderden yana
Gözyaşları dinmemiş,
Sevenin ahı mıydı ?
Kalbinden silinmemiş

İşte hal böyle iken
Tenhalarda birisi
İrkilmişti hicapla,
Tanıyınca bu sesi

İstanbul'a ruh olan
Hadise minnetti bu
Yatsı bitmiş, of çeken
Garibin Ferhat'tı bu

Boğaz Kevser olmuştu,
Sahilleri ziynetti
Kılıcın irfan hakkı,
Yeryüzüne cennetti.

Artık Vefa çulunu
Hisar'lı örmez miydi
Nimetinde vereni
Fatih'li görmez miydi

Ses dinmiş,
Kuş uçmuştu
Kemâliyle kafesten.