Mehlika Sultana aşık yedi genç...

Mehlika Sultan'a aşık yedi genç
Gece şehrin kapısından çıktı
Mehlika Sultan'a aşık yedi genç
Kara sevdalı birer aşıktı.

Bir hayalet gibi dünya güzeli
Girdiğinden beri rüyalarına
Hepsi mesrur, o muamma güzeli
Gittiler görmeye Kaf dağlarına

Hepsi, sırtında aba, günlerce
Gittiler içleri hicranla dolu
Her günün ufkunu sardıkça gece
Dediler: ''Belki bu son akşamdır''

Bu emel gurbetinin yoktur ucu
Daima yollar uzar, kalp üzülür
Ömrü oldukça yürür her yolcu
Varmadan menzile bir yerde ölür

Mehlika'nın kara sevdalıları
Vardılar çıkrığı yok bir kuyuya,
Mehlika'nın kara sevdalıları
Baktılar korkulu gözlerle suya.

Gördüler aynada bir gizli cihan
Ufku çepçevre ölüm servileri
Sandılar doğdu içinden bir an
O, uzun gözlü, uzun saçlı peri.

Bu hazin yolcuların en küçüğü
Bir zaman baktı o viran kuyuya.
Ve neden sonra gümüş bir yüzüğü
Parmağından sıyırıp attı suya.

Su çekilmiş gibi rüya oldu
Erdiler yolculuğun son demine
Bir hayal âlemi peyda oldu
Göçtüler hep o hayal alemine

Mehlika Sultan'a aşık yedi genç
Seneler geçti, henüz gelmediler
Mehlika Sultan'a aşık yedi genç
Oradan gelmeyecekmiş dediler